Volgens de NHG-richtlijnen zijn de aanbevolen medicamenteuze behandelingen voor androgentische alopecia topisch minoxidil en/of oraal finasteride (https://richtlijnen.nhg.org/behandelrichtlijnen/alopecia#volledige-tekst). Er zijn verschillende studies terug te vinden welke de effectiviteit bewijzen van oraal én topisch finasteride. Topisch finasteride geniet zelfs de voorkeur daar dit een bewezen vergelijkbare werking heeft aan oraal finasteride, maar met minimale bijwerkingen ten opzichte van de orale vorm. Het is zelfs zo dat studies uitwijzen dat de combinatietherapie topisch minoxidil en finasteride meer effectief is dan de monotherapie van deze actieve stoffen.
De werking van finasteride is als volgt te verklaren:
Testosteron wordt omgezet in dihydrotestosteron (DHT) via het enzym 5-alpha-reductase (5AR). Een hogere concentratie van DHT wordt geassocieerd met alopecia. Van het enzym 5AR bestaan 3 iso-enzymen, waarvan type 1 en type 2 een belangrijke rol spelen in de behandeling van androgentische alopecia. Type 1 5AR bevindt zich namelijk in de huid, sebumklieren en de haren. Type 2 5AR voorziet het DHT reservoir gelokaliseerd in de haarfollikels, genitaliën en de prostaatklier. Finasteride heeft een bewezen werking als inhibitor van het 5AR type 2, dutasteride werkt als inhibitor van het 5AR type 1 en 2. Beide zijn dus uiterst belangrijk in de behandeling van alopecia.
Het kan aangewezen zijn om via een gespecialiseerd arts een DNA-analyse, bv. Fagron TrichoTest, uit te voeren om een correcte behandeling in te stellen.
Het type I 5α- reductase wordt gecodeerd door het SRD5A1- gen. Een specifieke variatie van dit gen is gerelateerd aan een verhoogde activiteit van het type I-enzym 5AR (globale prevalentie van ongeveer 40% – 45%) met dus hogere niveaus van DHT tot gevolg.
Het type II 5α- reductase wordt gecodeerd door het SRD5A2- gen. Een gekende variatie van dit gen is gerelateerd aan een significant minder actieve vorm van het type II- enzym (globale prevalentie van ongeveer 30%).
Fagron TrichoTest™ analyseert de aanwezigheid van beide boven vermelde polymorfismen, wat inzicht geeft in de verwachte activiteit van 5α- reductase type I en II. Hierdoor kan de arts een geschikte grondstofselectie en dosisaanpassing doen i.h.k.v. finasteride en dutasteride.
Studies:
Piraccini et al 2022 (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9297965/)
Rossi et al 2023 (https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jocd.15953)
Lee et al 2018 (https://jddonline.com/articles/a-systematic-review-of-topical-finasteride-in-the-treatment-of-androgenetic-alopecia-in-men-and-wome-S1545961618P0457X)
Caserini et al 2016 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26636418/)
Tanglertsampan 2012 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23193746/)
Libecco et al 2004 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15102575/)
Hirshburg et al 2016 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27672412/)
Santos et al 2015 (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4339524/)